Alles heeft een einde en een worst wel twee.

7 mei 2018 - Pijnacker, Nederland

Deze filosofische zin stuurde mir mij voor we weer terug vlogen naar Nederland.

Dus tja, daar zit ik nu, aan de tafel in m’n eigen huis, met een spelende Boaz naast mij die last heeft van een jetlag….

We zijn dus in ieder geval veilig thuis gekomen. Maar mijn vorige verhaal stopte bij Death valley en daar stopte onze reis nog niet!

Na het droge Arizona en New Mexico kwamen we weer terug in de lente zoals we die beter kennen, met veel fris groen gras, water, en een heerlijk geurende lucht van al de sinaasappel bomen  die in de bloesem stonden. (dat herkende we dan weer niet..) maar het rook wel echt super lekker! Ow, dat zei ik al… Na een nachtje op een camping op gras met bomen en een kabbelend beekje zijn we, via een omweg omdat de camper te groot was voor de weg, naar de grote sequoia bomen gereden in Kings national park en Sater ook Sequoia np. We hadden heerlijk weer daar en lekker gewandeld tussen de grote bomen, we hebben de allergrootste boom van de wereld gezien, niet de langste of de breedste maar degene met het meeste volume boom:) de zijtakken waren al 2 meter in doorsnee! Maar eigenlijk vonden wij een paar andere bomen die dan misschien net niet het grootste waren veel mooier. Wel echt wonderlijk om te zien, zulke mega bomen.

Daarna zijn we naar de kust gereden, wel ff bijzonder hoor, toen we de zee weer zagen, de zee aan de andere kant van de USA. We zijn die avond nog even naar het haventje bij de camping gelopen en zagen daar zeehonden, zeeleeuwen en zeeotters! We wisten niet precies hoe dicht bij je kon komen bij die lief uitziende, groot getande dieren kon komen dus we zijn maar op gepaste afstand gestopt

Om ze eens even goed te bekijken. De dag daarna ging ik ’s ochtends vroeg mee met een boottochtje om walvissen te spotten. We waren de haven nog niet uit en daar kwam een grote grijze walvis naar boven met daarna haar baby walvisje! Die horen eigenlijk niet in de haven dus ‘onze’ marine bioloog die mee voer belde om dat door te geven maar het bleek dat er orka’s op jacht waren geweest naar de baby dus dat de moeder de haven in was gezwommen om haar te beschermen. Nou, mijn tochtje kon al niet meer stuk natuurlijk:)  Daarna ook nog meerdere ‘humpbackwalvissen’ gezien die regelmatig hun mooie staart lieten zien, en een grote groep dolfijnen waar ook heel veel jongen tussen zaten. En dat dan in het zonnetje op een spiegelgladde zee…. Een perfect ochtendje. Was alleen mijn camera vergeten, en het filmen met jap z’n nieuwe go pro ging mij nog niet zo goed af, dus het zijn mental pictures geworden;)

Jap en de kinders hadden net ontbeten toen ik weer terug kwam (je mocht pas v.a. 5 jaar mee op de boot). Toen zijn we naar t strand gegaan, en zelfs vanaf het strand kon je de walvissen en zeehonden zien! We hebben en lekker visje op op het strand en zijn eind vd dag door gereden naar een andere camping, waar ze een verwarmd zwembad hadden waar we het zout van on afgespoeld hebben.

Tja, en ondertussen komt dan het einde steeds dichterbij, Boaz heeft wel zin om naar huis te gaan want hij mist zijn speelgoed, Sara maakt t allemaal niet zo uit geloof ik en wij… wij zouden het nog wel een maandje uithouden, maar je leeft er toch ook wel weer naar toe, en we hebben t goed thuis, dus dat scheelt! De dag daarna naar een bekend havenstadje geweest en weer genoten van het weer. Daar hebben we wel echt geluk mee gehad deze vakantie, (en onze route ook goed op aan gepast:) na nog een middagje strand hebben we de spullen vast deels ingepakt, zodat we de dag daarna nog even konden shoppen om de lege plekjes op te vullen. Na het shoppen hadden we voor het eerst in al die tijd moeite met het vinden van een camping plekje. Dus zo reden we rond middernacht door wijken waar ik liever niet alleen zou lopen denk ik, nouja, hebben we dat ook een keer mee gemaakt. Ondertussen waren we zo relaxt en gewend dat we hier ook niet van in de stress raakte en uiteindelijk een plekje gevonden. (In Californië mag je helaas niet bij de walmart slapen)

De dag daarna de camper ingeleverd en de laatste dag gerelaxt in een heerlijk overdreven luxe hotel, een deftig hotel volgens Boaz. Vlak bij het vliegveld, we zagen de vliegtuigen af en aan gaan over het water. De terug vlucht is prima verlopen, we hadden goede plekken en relaxte kinders. Op Schiphol werden we hartelijk onthaald en toen kon het wennen aan thuis gaan beginnen, gelukkig werk het weer ook nog eens mee!

10.370 camper kilometers hebben we gereden:)   

Nou, dat was dan mijn laatste stukje, en wat we nou het leukste hebben gevonden? Het lekker samen met zijn 4tjes op pad zijn, even een heel ander soort ritme, veel tijd voor elkaar en samen genieten van al het moois wat we gezien gedaan en beleefd hebben samen. Zo omschreef Sara het tenminste ;)

Foto’s

4 Reacties

  1. Corrie:
    7 mei 2018
    Wat zijn we blij dat jullie zo hebben genoten van deze prachtige reis en weer veilig en gezond thuis zijn gekomen!
  2. Marga en Sander:
    7 mei 2018
    Welkom thuis lieve schatten😍
    Wat hebben we genoten van jullie belevenissen. Fijn dat jullie ons zó ook een beetje mee nam op reis. Prachtige foto's iedere keer weer! Maaaar ook weer blij dat jullie weer thuis zijn voor de echte knuffels 😚💋💟
  3. Dewy:
    7 mei 2018
    Welkom thuis! Wat fijn dat je jullie weer veilig thuis zijn :-):-):-) We hebben genoten van jullie verhalen! Op naar een geweldig mooi fotoboek :-)

    Veel liefs,

    Marc, Dewy en Evy
  4. Aaltje:
    7 mei 2018
    Welkom thuis!!